Kings Canyon

Maandag morgen 20 september om iets over vieren ging de wekker, zo stil mogelijk de kamer verlaten om de Italianen niet wakker te maken. ( 1 van hun heeft die avond ervoor een behoorlijk grote, lelijke sprinkhaan van mijn bed gepakt en naar buiten gegooid, brr). Vijf uur zat ik dan te wachten op een bus die me via de Kings Canyon naar Alice Springs zou brengen, australische country muziek galmt uit de boxen van de receptie de nacht in.
 Had ook niet gedacht dat het een trip van twaalf uur zou worden. Bij de kings canyon heb ik de gemakkelijke route gelopen.
  Op een gegeven moment sta ik oog in oog met een gif spuwende cobra, gelukkig had ik mijn zonnebril op, want hij richt precies op de ogen. Nee hoor, ik heb teveel tv gekeken, maar zo maakt het voor jullie wat spannend. 
Wel stond ik naar links te kijken, naar de gids die wat aan het vertellen was, zegt de man naast mij, die wat om hem heen aan t kijken was, dat er een paar meter rechts van ons een slang over het pad ging. Humm, niets gezien. De gids deelde vervolgens mee dat we niet van de paden moesten wijken.    " Nee hoor, geen probleem, ik blijf netjes op het pad, don't worry". 
Op het eind van de route weer een schitterend uitzicht.
Weer terug aan het begin van de route heb ik, bij een plek waar je water kunt bijvullen, nog een aantal dorstige zebravinkjes  op de foto gezet. Mooi dat die beestjes hier in alle vrijheid leven in plaats van in een kooitje naast de schoorsteenmantel. Onderweg van hier naar Alice nog een aantal zwarte cockatoes gezien. Later maar wat gedut in de volgende vijf uren naar Alice.