Uluru (Ayersrock)

Uluru
Was toch vroeg op na een nacht met weinig slaap. Rugzak, pet, zonnebrand/bril, camera en water mee en naar de voet van de Uluru. Vanaf het uitkijkpunt bij de Lodge kon je m mooi zien, maar wat een enorme rock naarmate je dichterbij kwam, wow. Ik wou eerst nog even ontbijten dus ben ik er bij het informatie centrum uitgestapt. Van daaruit kon ik mooi de lira walk lopen zei de chauffeur, was maar een half uurtje. Niet dus. Anderhalf (had eerst nog wat tijd nodig om het begin van de route te vinden, verdwalen gaat me hier goed af). Maar het was wel een hele mooie route, steeds maar weer stoppen en foto's maken .(vandaar anderhalf?). En je komt bijna niemand tegen. Af en toe wat geritsel,  wat is dat? toch wel nieuwsgierig, dan bedenk ik mij dat ik mr snake of mr teek liever niet tegenkom en wandel maar snel weer verder. Ik wou tien uur bij de berg zijn zodat ik met een gids mee kon. 10:15 te laat dus, dan alleen maar de Mala walk doen. eerst water bijvullen ofcourse. Jammer dat je zo geen informatie kreeg, maar t was wel heel indrukwekkend. Op het eind van de route stond ik plots tussen een groepje die wat aan het fluisteren waren, opeens gingen ze allemaal liggen en waren doodstil. Dacht bij mezelf, dan doe ik dat ook maar. Een hele aparte ervaring. Stil kijken naar de hoogte van die enorme rots.. Op een gegeven moment duurde me het te lang en ben m stilletjes gepeerd. Zie ze toch nooit weer. Rond half 1 was ik weer terug, wou om kwart voor drie weer naar de Olga's met aansluitend de zonsondergang bij Uluru. Was me wel even prima zo, dus heb alleen de zonsondergang geboekt , nu bij AAT king, met wijn en snacks. tevens geboekt voor maandag, van ayersrock naar Alice Springs via te kings canyon.
De zonsondergang was wel grappig allemaal een klapstoeltje en een wijntje en een bakkie zoutjes. Wijn zoveel je maar wou, oké" now we're talking". Wat aan de babbel en foto's maken met een Japans stel..
 Een praatje met een oudere man uit Nieuw Zeeland. Is ook door de man van AAT king verteld. Maar ze, de rangers, zijn momenteel bezig hele stukken bos af te branden. kilometers breed. Dit alvast met het oog op de zomer wanneer het hier wel  rond de 45 graden wordt en de bossen gemakkelijk in brand vliegen. De bekende bosbranden. Het is hier dus niet alleen rood zand maar heel veel bomen en struiken, net de heide van Drente maar dan tien keer zo groot, hoog en breed.
Weer terug bij de Pioneer heb ik ( je moet tenslotte ook es      goed eten) een pizza besteld, is in verhouding nog een beetje te betalen. Maar na drie stukken zat ik al vol en je gooit zo'n dure pizza ook niet weg, toen had ik een briljant idee. Ik heb immers ook nog twee Italiaanse roomies, dus rest van de pizza mee naar de kamer en ja hoor die lusten wel een stuk. Meteen kreeg ik de foto's van hun trip in Melbourne te zien,( laptop mee is toch best handig) werd uitgenodigd om mee te eten want ze gingen pasta maken en e-mail adressen werden uitgewisseld. 
Zo werkt dat dus, neem pizza mee en je hebt meteen vrienden. Zij zijn weggegaan en ik naar bed, de volgende dag vijf uur in de morgen weg. .  . . Ik heb niemand meer thuis horen komen.
Ik kreeg de tip, voordat ik naar Australië vertrok, dat ik ook gewoon een boek voor vijftig euro kon kopen over Australië met mooie foto's erin . . . In het echt is het toch veel intenser en mooier . . . Maar toch nog bedankt voor de tip   ;-)
Bye bye