Onderweg / Magnetic Island

Mission Beach
Het autorijden gaat een stuk beter nu, dat slingerend weggetje bij de kust langs van Port Douglas naar Cairns ging super. Voorbij Cairns was het een stuk rustiger op de weg. Was rond twee bij Scotty's. Ik moet altijd zo wennen wanneer ik ergens kom. Mijn eerste indruk was "dat ziet er leuk uit". Moest nog ff wachten en ben de trap opgelopen om op de schitterende veranda te gaan zitten. Komt er een meneer bij die verteld dat ik niet op de juiste plaats ben en dat hij daar woont, oeps, en beneden heeft ie een  restaurant. Het  Hostel zit aan de achterkant. Viel dat even tegen want dat was net een kippenhok waar een cycloon in februari heeft huisgehouden. (die verrekte  mozzies hier ook, vandaar al dat gaas). Die mosquitos, mozzies genaamd, zijn overal en vinden me nog lekker ook. Ik kan met deet spuiten wat ik wil, maar of het helpt?? Zal vast wel, maar aan mijn benen te zien, lijkt het van niet. Zit nu in het restaurant van die meneer te wachten op mijn eten en ik heb mezelf maar op een Heineken getrakteerd. Nog maar even zien of ik verder ga morgen of overmorgen. Ik wil snel naar the Whitsundays en Hervey Bay, maar daar ben ik nog lang niet. Het strand is hier overigens weer prachtig en zo verlaten.
Lag die avond alleen in dat kippenhok, na ja ook weer niet echt alleen, had bezoek van een kakkerlak. Die verdween snel onder de koelkast, daarna kon ik m niet meer vinden. Had ook geen zin in een klopjacht op een kakkerlak.
De volgende dag maar weer in de auto gestapt, dit was niet echt mijn plek. Navman instellen en gaan. Weer op de snelweg eerst 90 km rechtdoor. Dan linksaf en weer 99 km rechtdoor. Heerlijk, i-pod aangesloten op de radio, eigen muziek uit de boxen, onderweg wat te snaaien halen bij een pomp. 
Townsville
Hier aangekomen in een super luxe hostel, wat een verschil met de vorige. Leuke mensen, was een super gezellige avond. Ik kom nu tussen de mensen die voor een korte tijd naar Australië vertrokken maar er inmiddels al veel langer zijn, sommige maanden, anderen jaren langer. Wat ze gemeen hebben is dat ze niet meer definitief naar huis terug willen. 
Ik wou hier twee nachten blijven maar heb raad opgevolgd en zit nu op een Ferry naar Magnetic Island. meeste spul in de auto gegooid en de kleine rugzak mee. Te weinig ruimte dus de grote camera ook maar achter gelaten in de kofferbak. (maar hopen dat alles er nog is wanneer ik morgen terugkom). Boots aan de buitenkant van de tas gebonden, die schijnen ook nodig te zijn. Het eiland is tevens een natuurpark. (heel Australië is volgens mij een natuurpark). Ik heb van Sarah, vandaag jarig dus ik mis een groot feest vanavond, begrepen dat de slangen banger zijn van ons dan andersom en alleen bijten wanneer je op ze gaat staan, maar boots zijn wel handig. Er zijn verder allemaal koala's , kangeroes (roo), Walibi 's op t eiland. We Will See!!
Blijf een nacht want the wildlife is dan ook aanwezig.......
Magnetic Island
Na te hebben ingecheckt, heb ik eerst maar wat te eten gehaald. Daarna bij het hostel navraag gedaan naar een tour die drie uur los ging. Ik had t ff gehad, bloedheet en wat te weinig gedronken denk ik. Toen kwam de ranger bij me, die de tour zou doen, met een groot glas water. Hij was van mening dat ik die wel kon gebruiken, klopt!
Dus gelijk maar weer mee op tour. Het is wel toeristisch hoor, die oostkust. Weer een tour. Eerst schildpadden bekijken, nou wow! Kon me niet boeien, twee uur lang zou het duren, doe t ook niet weer dacht ik bij mezelf. Maar oké, eerlijk is eerlijk ik had t achteraf niet willen missen. Vervolgens kwamen we bij de krokodillen, oké ook leuk. Totdat de meneer met het, soms moeilijk verstaanbaar Australisch accentje, een krokodilletje uit zijn hok haalde en we m allemaal even mochten vasthouden, grappig, had ik nog nooit gedaan. Ze hadden zijn bek vast getaped, dus dat durfde ik wel. Ze hadden verschillende soorten hagedissen. Daarna heb ik nog een Koala vastgehouden (mocht alleen wanneer je ervoor had betaald natuurlijk). Ze zien er heel lief en zacht uit, maar stinken dat beest. Toen werd er uit een bakje een python gehaald, nou veel plezier allemaal, voor slangen ben ik me toch bang! De Ranger kon het uiteraard allemaal mooi vertellen. Wanneer een slang ooit iemand had gebeten was me toch lang geleden en meestal alleen maar wanneer ze geïrriteerd werden door mensen, zoals wij dat op tv krijgen te zien. 
Van die Steve documentaires. Juist zulke mensen sterven door de gevaarlijke dieren omdat ze constant het uiterste opzoeken. We hielden wel gewoon een koala vast terwijl die juist behoorlijk kan bijten wanneer je m net even verkeerd zou vasthouden.
 Ik heb t gedaan, die slang, om mijn nek! Niet te lang zei ik tegen de Ranger. Nou lang heeft het niet geduurd, dat beest krioelt natuurlijk, ik had t niet meer, voordat hij m om mijn nek hing dacht ik dat ik zou gaan janken, maar dat viel mee maar toen dat beest ging krioelen moest ik wel een gil geven en die man smeken dat beest weer van me af te halen. Het was maar goed dat slangen doof zijn was zijn reactie. 
Later nog ff twee tellen dat beest omgehad maar daar werd niet beter van. Nadat t slangetje weer in zijn hokje was werd er natuurlijk zo'n grote spin uit zijn hokje gehaald. Gelukkig werd die door niemand vastgehouden. Wel hele verhalen over al die fobieën die wij mensen hebben. Angst. Angst is aangeleerd, we worden er niet mee geboren. Doosje weer dicht en toen liet hij wat boomschors zien, iedereen er wat in loeren. Er zat een hele dikke zwarte spin in. Betty natuurlijk op gepaste afstand heel voorzichtig ook loeren. Gooit de beste man die spin niet ineens op mij. Wat ben ik verschrikkelijk geschrokken, ik heb me daar toch een partij gegild! Het haar op mijn armen stond recht overeind. Zo kom je dus van je fobieën af. 
Dus kom maar op ik ben nergens bang meer voor!!
Daarna werden er nog papegaaien gevoerd. Wat waren het er veel, die beesten weten natuurlijk dat er een aantal keren per dag gevoerd wordt. Dus komen alle papegaaien daarheen. Was wel een mooi gezicht.
 Ik sliep die nacht in een houten hut, naast het park. Alle hokjes waren volgens mij wel goed afgesloten. Had nog een duits stel en Jack uit Canada als roommates. Die avond, de roomies waren er nog niet, en nacht ben ik een aantal keren wakker geschrokken door hele luide, intense kreten uit de jungle.
Townsville
De volgende morgen sleutel ingeleverd, de bus in en de boot op. Heb gelopen vanuit de haven naar het hostel, was toch wel een beetje ver... En war.. Ik bedoel heet. De was draait nu weer, eten gehaald, heb hetzelfde bed als eergisteren, het is net of kom je hier thuis, een chill plekje.
Maar morgen weer tijd om te rijden, op naar Airlie Beach!