Lost in Vegas

Las Vegas, Las Vegas, wat moet je ervan zeggen. Wat iedereen zegt van Vegas! A crazy town!.
Een stad in de desert. De strip met gigantische hotels, maar dan ook echt gigantisch! Je komt ogen en oren tekort in deze stad. Maffe, gekke, zotte boel hier. En iedereen gedraagt zich zoals men verwacht hoe je je in vegas moet gedragen.
We hebben een heel stuk gelopen over de strip. Hotel in, hotel uit. Paris hotel bijvoorbeeld. De ingang onder de Eiffeltoren, binnen waan je je echt buiten in Parijs. Snap je het nog. Een Harley die uit een gebouw komt. Neon verlichte borden. Limo's op de weg. Muziek. Elvis. Tiësto.  Britney Spears. Grote glazen met cocktails. Dronken mensen. Kunstenaars. Rokjes die omhoog waaien wanneer je over de roosters in de straat loopt. Marilyn Monroe  (van rond de 60). Tig bruidjes, die getrouwd weer naar huis gaan. Groepen jongens op vrijgezellenavond. Vele dames in extreme outfit (heel weinig outfit overigens). New York hotel. Je bent echt in New York. Venetië met grachten en gondels, deze varen van buiten naar binnen door het hotel.
Ieder hotel heeft een casino (een walhalla voor Ilona en Tjitte), schaars geklede danseressen op de bar en in de ochtend zitten er nog of alweer mensen achter de gokkasten. Non-stop vertier. Een "crazy" town dus.....
Zie je iets vanuit je hotelkamer, kun je het buiten niet meer vinden. Na twee dagen lukt het nog steeds niet om de weg te vinden in het hotel waar je verblijft. Kortom, Vegas maakt je lost en gek.
Wanneer je nog niet gek bent voordat je in Vegas komt, dan word je het in Vegas wel!

Wat doe je wanneer je weinig tijd hebt en toch veel wilt zien van Californië, precies dan ga je met een vliegtuigje de Hoover dam en de Grand Canyon bekijken. De Canyon wil je eigenlijk niet overslaan en je bent en nu toch. Zaterdagmorgen (even doorzetten) werden we opgehaald bij ons hotel in vegas en naar een vliegveldje gebracht. Hier zijn we in een klein vliegtuigje gestapt. De vlucht duurde zo'n 70 minuten, de eerste 15 minuten afvragend of het allemaal wel goed zou komen en of we in de lucht zouden blijven. Maar het uitzicht was zo overweldigend en fantastisch dat je het geschommel en gewiebel wel even vergeet. De tijd vliegt voorbij maar wat een geweldige ervaring. En nog tijd over voor Las Vegas!

Na twee dagen is Vegas in je brein genesteld en ik ben bang dat het er ook niet weer uitgaat. Het was tijd om deze crazy stad midden in de woestijn weer achter ons te laten. En zo rijd je weer in de natuur met nog lange wegen te gaan, in de stilte met het lawaai van Vegas nog in je hoofd. Op de terugweg hebben we nog een klein stukje van route 66 gereden. Buiten 48 graden en hier en daar wat vervallen huizen, een motel en pompstations. ( één ervan was nog in werking). In de vroege avond waren we erg moe weer thuis.
Ik ben aan vakantie toe om bij te komen van alle gereden kilometers en de opgedane indrukken. Ik heb genoten van de prachtige omgeving van Californië en van het weerzien van mijn vriendin, haar man en kids.
Vandaag en morgen nog even chillen en dan woensdag weer op weg naar de diek!